Van idee tot bedrijf. Hoe ging dat bij Mark van de Poel van de Uitvaartbus?# deel 1
Mark Van de Poel, oprichter en directeur van Van de Poel uitvaartvervoer, raakte op zijn tiende zijn vader kwijt. Dat was de eerste uitvaart die hij bewust meemaakte. In zijn tijd als misdienaar zouden er nog verschillende volgen. Hij raakte gefascineerd door de grote zwarte Amerikaanse rouwauto’s en verbaasde zich erover dat de overledene alleen in een rouwauto geschoven wordt en de rest van het gezelschap erachteraan rijdt. Hier werd de kiem gelegd voor zijn uitvaartbus.
Wanneer werd het idee van de uitvaartbus concreet?
Ik zat nog op de middelbare school toen het plan ontstond, ik verdiepte me toen al in rouwvervoer over de hele wereld en nam mij voor ooit zo’n bus te bouwen. Als drummer ben ik echter eerst in de muziek terechtgekomen na mijn opleiding aan het conservatorium in Hilversum. Ik heb in verschillende omroeporkesten gespeeld. Daarnaast heb ik geschnabbeld met bandjes en bigbands. Het idee van die bus is echter altijd blijven hangen.
Mark van de Poel over de uitvaartbus:
Wat deed je besluiten om werk te maken van de bus?
Mijn schoonzusje is 21 jaar geleden op vrij jonge leeftijd overleden. Ook zijn ging alleen in een rouwauto. Toen dacht ik: dit kan anders. Nu ga ik het doen! De dag erna heb ik de Rijksverkeersinspectie gebeld om te informeren wat ik moest doen om met een uitvaartbus de weg op te mogen. Al het personenvervoer met meer dan 8 personen is gebonden aan vergunningen in Nederland.
Heeft het lang geduurd voordat je alle vergunningen had?
Het is een heel traject geweest omdat er binnen de wet allerlei praktische bezwaren zaten aan wat ik wilde. Grootste probleem was dat een kist met een overledene, die door de Verkeersinspectie wordt gezien als bagage zwaarder dan 50 kilo, niet in de passagiersruimte van een autobus mag staan maar in de bagageruimte moet. Er moesten allerlei ontheffingen komen. Dat traject heeft twee jaar geduurd. Ik kreeg uiteindelijk geen vergunning maar een gedoogverklaring. Ik mag alleen personen in de bus vervoeren als het ten behoeve van een uitvaart is en ik mag de terugweg ook rijden. Mijn verzekeraar heeft dit ook overgenomen.
Waren er nog meer bezwaren?
Samen met mijn broer heb ik het ontwerp voor de bus gemaakt. Ik wilde er een rondzit in hebben en dat was toen al, met de toenemende Europese regels, lastig. Daar heb ik een vrijstelling voor gekregen. Als ik nu een nieuwe bus bouw, mag het niet meer. Dan ben ik al mijn vrijstellingen kwijt. De Europese regelgeving wordt steeds strenger. Het kan een keertje afgelopen zijn.
Hoe is je relatie met TweeDee?
Mijn relatie met TweeDee is super, ik heb altijd alle medewerking gehad. Mijn vader had een grote meubelzaak in Deventer en deed al zaken met de voorlopers van TweeDee. Het was dan ook vanzelfsprekend dat ik naar TweeDee zou gaan. Ik heb veel te maken met Stef Tijhaar en Hans van den Bovenkamp. Stef heeft zich, toen ik nog theatervoorstelling deed met Ellen, speciaal verdiept in de artiestenregeling. Mijn zoon, die een eigen bedrijf als old timer restaurateur heeft, zit ook bij hen.
Binnenkort deel 2: Hoe ga je om met ondernemerschap?
Meer van onze klanten
